درمان بیماری آلزایمر، از جمله مواردی است که تحقیقات گسترده ای بر روی آن در حال انجام است.

به موازات پیشرفت های علم پزشکی و تحقیقات جدید به خصوص در سالهای اخیر، چشم اندازهای تازه ای از امید برای درمان بیماری آلزایمر ؛ به وجود آمده است. اما در حال حاضر فرآیند درمان بیشتر به معنای کنترل و جلوگیری از پیشرفت بیماری و همچنین کنترل علائم و اختلالات روانی و رفتاری ناشی از آن می باشد.

مراجعه به دو پزشک متخصص یعنی روانپزشک (اعصاب و روان) و متخصص مغزواعصاب در جهت دریافت درمان دارویی توصیه می گردد. به علاوه می توانید در کنار درمان دارویی از درمان تکمیلی و روش های غیردارویی همچون روان درمانی، گفتاردرمانی، کاردرمانی، هنر درمانی (به ویژه موسیقی، نقاشی و حرکات ریتمیک)، ماساژدرمانی، رایحه درمانی(عطر اسطوقدوس، پوست لیمو) هومیوپاتی(درمان با داروهای گیاهی) و  یا اکسیژن درمانی استفاده نمایید.

انجام برخی فعالیت ها نیز مانند ورزش، پیاده روی، آوازخواندن، تحریک حواس پنجگانه از طریق محرکهای خوشایند و … می توانند در تعدیل هر چه بیشتر علائم بیماری به شما کمک نمایند.

کاهش علائم و درمان آلزایمر، شرایطی را فراهم می‌کند تا شخص در مدت زمان طولانی‌تری با عزت نفس، استقلال و آرامش بیشتری در کنار اعضای خانواده و نزدیکانش زندگی کند. یکی از روش‌های درمانی مؤثر در بهبود این عارضه، استفاده از مهارکننده‌های کولین استراز است. داروهایی مانند دونپزیل، گالانتامین و… از جمله مهارکننده‌هایی هستند که برای مبتلایان به این عارضه تجویز شده و برای درمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها نقش مثبتی در کنترل علائم و کاهش بعضی از اختلالات شناختی و رفتاری دارد.

توجه داشته باشید که در درمان Alzheimer ممکن است روش درمان و تجویز دارو از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد. به این دلیل که امکان بازگشت علائم در این بیماری وجود داشته و به همین جهت پزشک متخصص باید به دقت وضعیت بیمار را بررسی کرده و در اصطلاح نسخه‌ای مناسب برای او بپیچد.