شخصیت

روان شناسان در رابطه با معنی سرشت با هم تفاوت دارند. اغلب قبول دارند که کلمه شخصیت از واژه لاتین پرسونا به دست آمده است. پرسونا به ماسک نمایشی اشاره دارد که هنرپیشه های رومی در نمایش های یونانی بر چهره می زدند. این هنرپیشه های روم باستان، ماسک(پرسونا) را بر چهره می زدند تا نقش یا ظاهری کاذب را نمایش دهند. البته، این برداشت سطحی از سرشت، تعریف مقبول نیست. وقتی روان شناسان از واژه شخصیت استفاده می کنند، به چیزی بیش از نقشی که افراد بازی می کنند اشاره دارند.

گرچه یک تعریف واحد برای تمام نظریه پردازان شخصیت قابل قبول نیست، ولی ما می توانیم بگوییم که شخصیت الگوی صفات نسبتا دایمی و ویژگی های منحصر به فرد است که به رفتار شخص ثبات و فردیت می بخشد. صفات به تفاوت های فردی در رفتار، ثبات رفتار در طول زمان، و پایداری رفتار در موقعیت های مختلف کمک می کنند. صفات ممکن است منحصربه فرد باشند، در برخی گروه ها مشترک بوده، یا کل اعضای گونه در آن سهیم باشند، اما الگوی آنها برای هر فرد متفاوت است. بنابراین، هر فرد با اینکه به گونه ای شبیه دیگران است، ویزگی های منحصر به فردی دارد.